Ševa

Neki je zovu i sreda ili u sredi, u sredini, a u Bosni čak i lace.

Esencija fudbala.

Njen koncentrat.

Ako mlad igrač ne zna da igra ševu, ne osjeća je, ne treba da se bavi fudbalom.

Tačka.

***

Zašto tako surovo?

Jednostavno je.

Tu, na malom, često čunjevima omeđenom prostoru se vidi sve:

• kako igrač osjeća prostor tokom igre,
• kakva mu je tehnika,
• koliko brzo donosi odluke i sprovodi ih,
• da li zna da se igra kao dijete,
• kako podnosi frustraciju kada je u krugu,
• do koje tačke je spreman da ide kad je frustriran,
• kao i kad podjebava one koji su u krugu

Osjećaj za mjeru, reklo bi se.

Kao dobar recept za kolač, neznatno, ali presudno korigovan decenijskim kulinarskim iskustvom.

Pored toga, tu se jasno vidi da li zna da prima loptu i pravovremeno je doda. Mora da se giba, neprestano kreće, traži igru i slobodnu teritoriju u zipovanom fudbalskom prostoru. Neophodno je da pleše fudbal. Istovremeno, vježba pregled igre neprekidno motreći jednog ili dvojicu koji su u krugu i procjenjujući šta je njihov sledeći potez. Takozvani periferni vid. Ubrzava i usporava, po potrebi, osluškujući ritam brzopoteznih fudbalskih satova.

Taktira igrom. Sjedinjuje vrijeme i prostor.

Zatim, gleda se kako igrač stoji kad je u krugu, da li je na prstima i očekuje loptu ili je pak na petama i nezainteresovano čeka da mu se lopta dokotrlja. Onaj koji zna se odmara dok je lopta na drugom kraju, ali sa prvim naznakama da se približava njegovom radijusu, već je tiho na prstima. Kako to fudbaleri žargonski kažu – mačka.

Slično tome, onaj koji osjeća i poznaje igru, uvijek u prijemu mora da ide ka lopti. To je jedno od osnovnih fudbalskih pravila. Neki se se rode sa blagodarjem takvog osjećaja. Gotovo nadrealno iskustvo ako ga neko nosi u sebi od nastanka. Odmah pravi razliku na terenu.

Osim tehnike koja može da se dobro automatizuje i uvježba, kod ševe se vidi i da li igrač ima taj senzibilitet da podari pas prave jačine. Ni prejak, ni preslab, nego taman, pod nogu saigraču. Kaže se – kao saliven. To je često nešto što je urođeno i pravi je užitak kad svjedočite takvoj prilici. Onda vic, bezobrazluk, pokušaj nemogućeg, pokazuju klasu fudbalera, ali i stepen njegove sportske drskosti, pa i žrtva za drugoga, da se uđe u krug umjesto saigrača.

Sve se vidi na tom magičnom polju, ko zna da posmatra dioptrijom fudbalske magije.

Kada grupa fudbalera dobro igra ovu igru, sa strane to izgleda kao mala, složna barka koja se ljulja lijevo-desno, povremeno iskačući iz ravnoteže uz uzvike učesnika koji toj slici daju i jasan zvuk, ton, pa čak i muziku. Brzo se onda, sa novim učesnicima u krugu, uspostavi sledeća mala harmonija. Lopta brzo krivuda po terenu, praveći sklad na tom petoparcu života.

Samo daj pas i nastavi sa kretnjom …

Fudbalska simfonija, ako znaš da slušaš slike.

U ševi te ne zanima ko je mamin ili tatin sin – ili znaš ili ne znaš.

Jednostavno. Zato i jeste predivno.

Savršen krug.

13. April 2023,

Oguman